Dla większości rodzin największym marzeniem od zawsze było wybudowanie domu. Z psychologicznego, socjologicznego, ale także kulturowego i antropologicznego punktu widzenia, nie mówiąc już o większość ekonomicznych paradygmatów, można zdecydowanie wyciągnąć wniosek, że posiadanie domu i umiejscowienie w niej rodziny to jedno z kluczowych zadań jakie człowiek w trakcie socjalizacji oraz budowania cywilizacji sam na siebie nałożył. Wydaje się całkowicie niemożliwe, aby ktokolwiek poważnie rozważał założenie rodziny bez posiadania dachu nad głową, tak samo jak mało która rodzina jest w stanie utrzymać dzisiaj podstawowe więzi społeczne między swoimi członkami bez stworzenia wspólnoty wokół wspólnego domu albo mieszkania. Kwestia miejsca, w którym wszyscy mieszkańcy i domownicy czują się bezpieczni jest podstawowym wyznacznikiem sukcesu rodziców w wielu środowiskach a zgodnie z prawem większości cywilizowanych krajów istnieje pomoc społeczna, która jest szczególnie wrażliwa właśnie na punkcie zapewnienie dzieciom przez rodziców godziwych warunków mieszkaniowych. Wybudowanie własnego domu jest najwyższym wyrazem troski o swoich najbliższych a jednocześnie wysyła jasny sygnał, że osoba odpowiedzialna za dostarczenie swojej rodziny największego współcześnie majątku, jakim jest dom, będzie w stanie dostarczyć wszystko.
To co najważniejsze dla rodziny
